گونه های حضور اسطوره«اورفئوس» در شعر آدونیس، محمد فیتوری و عبدالوهاب بیاتی

این پژوهش می کوشد با روش توصیفی ـ تحلیلی، به نقد و بررسی چگونگی حضور شخصیت اسطوره ایِ «اورفئوس» و شیوه های فراخوانی و به کارگیری آن از سوی سه شاعر نام آشنا و معاصر عربی بپردازد؛ شاعران موردبررسی عبارتند از: «آدونیس» (متولد 1930)، «محمد فیتوری» (1929-2014)، و «عبدالوهاب بیاتی» (1926-1999)؛ نامبردگان برای القای مفاهیم موردنظر خود به مخاطب، از این چهرۀ اسطوره ای بهره ها بردند و کوشیدند با کمک آن و دخالت دهیِ گونه های مختلف ادبی، رمزگونه به ترسیم دغدغه های خود بپردازند. چنین استنباط می شود که این شاعران از اسطورة یادشده خوانشی سیاسی ـ اجتماعی داشته اند و با الهام گیری از تجربه های وی، در پی بازگرداندنِ «یوریدیس» معاصر خویش یعنی تمدن، عزت، و آزادی ازدست رفته هستند. «اورفئوس» در شعر آنان شخصیتی پردغدغه است که از دردی مشترک می نالد و همچون پیش، می کوشد تا به خواسته اش دست یابد؛ گرچه همچون گذشته دچار شکست می شود. از سویی دیگر آنان به کمک این اسطوره تلاش دارند اوضاع نابسامان سیاسی و اجتماعی کشورهای عربی را به چالش بکشند و در همان حال می کوشند با بیان سمبولیک، ادبیت متن شعری خود را دوچندان کنند.